تأثیر مؤلفه‌های‌ واژگانی بر میزان صراحت یا پوشیده‌گویی در متون مطبوعاتی

چکیده اهمیت و نقش چشمگیر گفتمان رسانه‌ها به‌طور عام و مطبوعات به‌طور خاص بر آگاهی‌بخشی و همچنین جهت‌دهی و شکل‌دهی به افکارعمومی بر کسی پوشیده نیست. در فصل دوم قانون مطبوعات که به رسالت مطبوعات مربوط است، یکی از آن رسالت‌ها عبارت است از «روشن ساختن افکارعمومی و بالا بردن سطح معلومات و دانش مردم». در این مقاله به بررسی میزان آگاهی‌بخشی، صراحت در بیان یا بالعکس پوشیده‌گویی در پاره‌ای از متون مطبوعاتی در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف پرداخته شده است. ساختارهای گفتمان‌مدار این متون عبارت‌اند از: نام‌گذاری و ارجاع، استعاره، کنایه و مجاز. بررسی داده‌های نوشتار حاضر حاکی از این مطلب است که کاربرد سه مؤلفة استعاره، کنایه و مجاز در متون، به صراحت نداشتن و پوشیده‌گویی می‌انجامد. مؤلفة نام‌گذاری و ارجاع با توجه به نحوة کاربرد می‌تواند منجر به صراحت یا بالعکس پوشیده‌گویی شود  و اینکه روزنامه‌ها بر اساس دیدگاه‌ها، ایدئولوژی‌ها و اهداف مورد نظر خود، به توصیف رویداد پرداخته‌اند.